Voor gay en lesbo lezers zijn het barre tijden. Hollandse heterothrillers overspoelen de boekenmarkt. Die bevatten steevast een portie stomende seks, godbetert door vrouwen bij elkaar gefantaseerd. Lekker, maar eentonig. Het viel mij weer op, al schuifelend op de beroemde Deventer boekenmarkt. Maar warempel, plots ontwaarde ik Gerrit Komrij, in het wild. Het duurde even voordat ik hem herkende. “Goh, wat is hij klein en slecht ter been”, dacht ik. Alsof dat relevant is. Het viel mij overigens op dat veel meer lammen de markt afstruinden. Alleen of voortgeduwd, op zoek naar boeken om hun zeeën van tijd mee te doden. Vreemde snoeshanen liepen er ook genoeg rond. Ik zag ze in colbertjes met versleten ellebogen hun boodschappenkarretje langs de kraampjes slepen, voorpiepend en meestal tegen de stroom in. Door hun vettige brillen wierpen ze gejaagde blikken over de schappen. Een boekenmarkt is geen fun, maar topsport. Uren later scoorde ik toevallig Verwoest Arcadië. Even overwoog ik Gerrit op te sporen voor een handtekening. Dat zou een leuk bedrag op marktplaats.nl opleveren, goed voor een saunabezoekje of twee. Al snel zag ik de kul in. Gerrit was vast al weggetreind en ik kon toch moeilijk met mijn kinderen erbij hem zoeken. Hun had ik een halve waarheid verteld, dat hij dichter des vaderlands geweest was. Die andere helft, mannen met mannen en zo, onthield ik hun tere zieltjes. Dat was een gemiste kans, moest ik bekennen. Zonder tegengas groeit bijkans een hele generatie pubers op met het beeld dat de Susannen, Simones en de Saskia’s de dienst uitmaken. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten